METODA GDS

Metoda Łańcuchów Mięśniowych i Stawowych

Metoda G.D.S. jest zarówno nowoczesnym podejściem terapeutycznym jak i zapobiegawczym. Poprzez szczegółowe obserwacje, pomiary, testy, rygorystyczne analizy daje szeroki wachlarz narzędzi terapeutycznych. Wszystkie części ciała zależą od siebie wzajemnie, a mięśnie układają się w łańcuchy, które łączą części ciała między sobą. Mięśnie są ponadto narzędziami wyrazu psychiczno-cielesnego: naszego stanu napięć, naszych emocji, uczuć i sposobu bycia, co wywiera wpływ na postawę, oddychanie i gesty. Kiedy napięcia czy zachowania powtarzają się i przedłużają, pojawia się nadmiar napięcia mięśniowego. Mechanizm ten determinuje stopniowo serię przemieszczeń stawowych, ograniczającej jednocześnie swobodę ruchu.

Leczenie za pomocą metody GDS

Metoda G.D.S. proponuje zabiegi: metody odruchowe, modelowanie kostno-stawowe, pozycje rozciągające, stymulację i koordynację napięć mięśniowych między nimi. Duża część pracy poświęcona jest nabyciu świadomości i wyuczeniu poprawnego ruchu, sterowania ciałem. Nabycie świadomości kości pozwala na zrozumienie własnego szkieletu a świadome wyrównanie napięć mięśniowych pozwala w sposób harmonijny „ubrać” ten szkielet. Z takiej bardziej uświadomionej współpracy pomiędzy kośćmi i mięśniami może narodzić się skoordynowany ruch. Pacjent może wówczas odnaleźć równowagę w ruchu ciała.

Do kogo jest adresowana terapia GDS?

Istnieją liczne wskazania do stosowania metody Łańcuchów Mięśniowych. Metoda GDS powraca do przyczyn różnych patologii i pozwala  na opracowanie strategii postawy w celu uniknięcia nawrotów i pojawiania się nowych patologii:

• zaburzenia statyki kręgosłupa – nadmierna lordoza, kifoza czy skolioza
• leczeniu patologii kończyn – min. wady stóp, kolan, miednicy, pozorne skrócenie kończyn

Metoda ta może stanowić dobrodziejstwo, tym bardziej, że stanowi ona podejście globalne, biorące pod uwagę dużą liczbę parametrów.